Bijna eind van week 3!
Blijf op de hoogte en volg Hannah
24 Juli 2014 | Thailand, Lampang
Hallo daar ben ik weer!
Er gebeurt zo veel in zo'n korte tijd, het is ongelofelijk!
Ik ga maar weer verder bij waar ik was gebleven:Dinsdag 22 juli:
Vandaag vroeg opgestaan, we stonden tussen 6 en half 7 al klaar maar natuurlijk was het ontbijt pas om 7 klaar. Na het ontbijt liepen we naar het visnet en keken we hoeveel vis we al hadden gevangen, hele slimme methode om zo je vissen te vangen!. Daarna liepen we naar de rijstvelden. Eerst liet hij zien hoe je met een machine omploegt. Daarna ging ik het zelf proberen, in de bochten moest je heel hard duwen en de chinezen voor mij lukten dat niet waardoor ze bochten niet haalden. Mij lukte het wel en de boer noemde me sterk, haha! Na het ploegen ging je met een machine de grond gladmaken. Dit keer zat je niet achterop maar stond je op een bewegende plaat, dus en hard duwen en je balans houden, dubbel zo moeilijk! Toen gingen we met de groep rijstplantjes in de grond zetten. Nadat gingen we het vuil tussen de rijstplantjes weghalen. Toen we klaar waren was het nog maar 9:15!
We kregen even rust tijd maar omdat het gebied gebouwd is om les te geven werd onze rust al snel verstoord door mannelijke studenten die over de technieken leerden. Na lunch zijn we meteen naar het treinstation vertrokken en stond ons een 3 en een half uur durende reis te wachten. Natuurlijk liep onze reis uit en zaten we uiteindelijk 4 uir en een kwartier in de trein. Omdat we pas laat bij het hotel aankwamen haalden we het niet meer om naar het Hero Monument te gaan. Daarom alle tijd om alle modder (nog van de rijstvelden) van ons af te wassen. Daarna naar een wegrestaurantje geweest en heerlijke Pad Thai gegeten. Samen met Samira over marktjes en door een mall gelopen. Daarna naar hotel en kort maar heerlijk geslapen.
Woensdag 23 juli:
Vandaag naar een school gereden en daar ontbeten. Natuurlijk werden we heel veel bekeken. Toen liepen we naar een groot grasveld waar op een gegeven moment 300 leerlingen zich verzamelden. Daar werd het volkslied gezongen en ondertussen de vlag gehezen. Toen kwam een man, waarschijnlijk de directeur, een toespraak houden en toen een vrouw. Daarna werden we het podium opgeroepen en moesten we ons voorstellen aan de studenten, heel ongemakkelijk. Toen moesten we in een rij alvast naar het lokaal lopen terwijl de studenten nog commando's met armbewegingen en draai , moesten uitvoeren. Daar aangekomen kwamen ongeveer 210 leerlingen en we moesten ze engels lesgeven. Uiteindelijk heb ik samen met Samira een groep meisjes tussen de 13 en 17 begeleid. Eerst standaard zinnetjes, toen wezen we dingen aan en leerden we ze de woorden. Na ze best veel te hebben geleerd gingen we engelse woordspelletjes spelen zoals galgje, fluister woord door in cirkel, hoofsschouderknieenteen maar op een gegeven moment was onze fantasie op en gingen ze steen papier schaar en 3 op een rij spelen. De meisjes waren heel aardig en volgens mij vermaakten ze zich wel! Het is zo raar dat meisjes die zelfs ouder zijn dan ik ben niet eens normale engelse zinnen konden verstaan of spreken. Het voelde goed om ze toch een klein beetje engels bij te kunnen brengen, wie weet gebruiken ze het nog ooit!
Na eeuwig afscheid te hebben genomen en zelfs facebook te hebben uitgewisseld reden we onder luid gejuich weg. We reden naar het hero monument en daarnaast was ook nog een klein museumtje met het grootste gemaakte zwaard (of zoiets). We hebben een ritueel gedaan en gebeden en toen reden we door naar lunch. Lekkere noedelsoep gegeten en daarna gingen we naar een tempel om het van binnen uit schoon te maken, dat ging heel snel omdat het bijna 40 graden was en we wisten dat we daarna zouden gaan zwemmen. Even snel langs het hotel om te verkleden en toen gingen we naar het grote buitenzwembad. Lekker gezwommen, zwaar verbrand op mijn armen. Rond een uur of half 5 weer richting het hotel om op te frissen. Na het opfrissen gingen we naar de Tesco (grote supermall) om te eten. Ik had sinds tijden weer pizza besteld, was hij super klein en mijn maag deed de hele avond pijn.. Daarna nog wat rond gelopen over marktje en spullen ingepakt voor de volgende dag. Ik dacht : lekker vroeg gaan slapen, maar ik heb de halve avond met een soort van pijnscheuten en stressnachtmerries op bed gelegen, al dat reizen is heel erg vermoeiend.
Donderdag: om half 7 wakker gemaakt door Took (onze lieve begeleidster) met hele lekkere rijst met kip, ze weten hier in Thailand wel hoe je met knoflook om moet gaan, jum!
Om 8 uur uitgecheckt en gebracht naar het treinstation van Uttaradit. Voor ruim 3 uur in een langzaam rijdende trein gezeten. De trein reed langzaam omdat we ook door berggebied reden, heel mooi!
Eindelijk in Nakhon Lampang (je zegt alleen Lampang) aangekomen. Meteen opgehaald en naar het hotel gebracht, het ziet er op het oog heel goed uit maar gadverdegadver wat is dit een vies hotel! Zelfs de homestay was schoner! Overal liggen haren, modder, vlekken, slechte bekabeling.. gelukkig slaap ik hier maar 1 nacht..
Tassen gedumpt en naar dorpje gelopen om te lunchen (noodlesoep, as always). Na de lunch reden we naar de tempel Wat Srichum. Dit is een van de enige tempels in Thailand die in de style van Birma is gebouwd, leuk om wat afwisseling te zien. Toen gingen we de ceremonieplaats schoonmaken, ik ging moppen. Morgen is er weer een groot Boeddistisch feest dus alles moest spik en span zijn.
Na het schoonmaken kwam de monnik van de tempel zodat we vragen konden stellen. Een paar interessante dingen geleerd, zoals de 5 voorwaarden om goed zuiver boeddhistisch te leven. Of hoe hij met zijn familie om mag gaan. Na de vragen kregen we een soort mini Boeddha van hout die je aan je ketting moet hangen voor geluk. Je mag het hangertje absoluut niet in je stak steken! En als je voor het slapen gaat op een speciale manier Pod Too voor 5 minuten zegt, zorgt dat je minder stress hebt en het brengt bescherming.
Weer teruggekomen in het hotel en nu lekker rusten. Om 18 uur gaan we naar een market en daar wat lekkers eten. Ze hebben hier zulk lekker fruit! Mijn lievelings lijkt op een soort lycee en een ander genaamd Mangosting. Heerlijk!
Morgen gaan we naar een olifanten opvang en morgenavond komen we in Chiang Mai aan.
Dit is waarschijnlijk het laatste bericht voordat ik naar Hiltribe ga en daar heb ik een hele week geen wifi.
Ik mis thuis heel erg, vooral nu ik in dit vieze krot zit, maar iedere dag is weer een nieuw avontuur! Ik kijk uit naar de Hiltribe week (is een ander soort primitief) en de week daarna lekker aan het strand! Jeej!
'Ever struggle in your life shapes you into the person you are today. Be thankful for the hard times, they can only make you stronger'
Liefs,
Han
Er gebeurt zo veel in zo'n korte tijd, het is ongelofelijk!
Ik ga maar weer verder bij waar ik was gebleven:Dinsdag 22 juli:
Vandaag vroeg opgestaan, we stonden tussen 6 en half 7 al klaar maar natuurlijk was het ontbijt pas om 7 klaar. Na het ontbijt liepen we naar het visnet en keken we hoeveel vis we al hadden gevangen, hele slimme methode om zo je vissen te vangen!. Daarna liepen we naar de rijstvelden. Eerst liet hij zien hoe je met een machine omploegt. Daarna ging ik het zelf proberen, in de bochten moest je heel hard duwen en de chinezen voor mij lukten dat niet waardoor ze bochten niet haalden. Mij lukte het wel en de boer noemde me sterk, haha! Na het ploegen ging je met een machine de grond gladmaken. Dit keer zat je niet achterop maar stond je op een bewegende plaat, dus en hard duwen en je balans houden, dubbel zo moeilijk! Toen gingen we met de groep rijstplantjes in de grond zetten. Nadat gingen we het vuil tussen de rijstplantjes weghalen. Toen we klaar waren was het nog maar 9:15!
We kregen even rust tijd maar omdat het gebied gebouwd is om les te geven werd onze rust al snel verstoord door mannelijke studenten die over de technieken leerden. Na lunch zijn we meteen naar het treinstation vertrokken en stond ons een 3 en een half uur durende reis te wachten. Natuurlijk liep onze reis uit en zaten we uiteindelijk 4 uir en een kwartier in de trein. Omdat we pas laat bij het hotel aankwamen haalden we het niet meer om naar het Hero Monument te gaan. Daarom alle tijd om alle modder (nog van de rijstvelden) van ons af te wassen. Daarna naar een wegrestaurantje geweest en heerlijke Pad Thai gegeten. Samen met Samira over marktjes en door een mall gelopen. Daarna naar hotel en kort maar heerlijk geslapen.
Woensdag 23 juli:
Vandaag naar een school gereden en daar ontbeten. Natuurlijk werden we heel veel bekeken. Toen liepen we naar een groot grasveld waar op een gegeven moment 300 leerlingen zich verzamelden. Daar werd het volkslied gezongen en ondertussen de vlag gehezen. Toen kwam een man, waarschijnlijk de directeur, een toespraak houden en toen een vrouw. Daarna werden we het podium opgeroepen en moesten we ons voorstellen aan de studenten, heel ongemakkelijk. Toen moesten we in een rij alvast naar het lokaal lopen terwijl de studenten nog commando's met armbewegingen en draai , moesten uitvoeren. Daar aangekomen kwamen ongeveer 210 leerlingen en we moesten ze engels lesgeven. Uiteindelijk heb ik samen met Samira een groep meisjes tussen de 13 en 17 begeleid. Eerst standaard zinnetjes, toen wezen we dingen aan en leerden we ze de woorden. Na ze best veel te hebben geleerd gingen we engelse woordspelletjes spelen zoals galgje, fluister woord door in cirkel, hoofsschouderknieenteen maar op een gegeven moment was onze fantasie op en gingen ze steen papier schaar en 3 op een rij spelen. De meisjes waren heel aardig en volgens mij vermaakten ze zich wel! Het is zo raar dat meisjes die zelfs ouder zijn dan ik ben niet eens normale engelse zinnen konden verstaan of spreken. Het voelde goed om ze toch een klein beetje engels bij te kunnen brengen, wie weet gebruiken ze het nog ooit!
Na eeuwig afscheid te hebben genomen en zelfs facebook te hebben uitgewisseld reden we onder luid gejuich weg. We reden naar het hero monument en daarnaast was ook nog een klein museumtje met het grootste gemaakte zwaard (of zoiets). We hebben een ritueel gedaan en gebeden en toen reden we door naar lunch. Lekkere noedelsoep gegeten en daarna gingen we naar een tempel om het van binnen uit schoon te maken, dat ging heel snel omdat het bijna 40 graden was en we wisten dat we daarna zouden gaan zwemmen. Even snel langs het hotel om te verkleden en toen gingen we naar het grote buitenzwembad. Lekker gezwommen, zwaar verbrand op mijn armen. Rond een uur of half 5 weer richting het hotel om op te frissen. Na het opfrissen gingen we naar de Tesco (grote supermall) om te eten. Ik had sinds tijden weer pizza besteld, was hij super klein en mijn maag deed de hele avond pijn.. Daarna nog wat rond gelopen over marktje en spullen ingepakt voor de volgende dag. Ik dacht : lekker vroeg gaan slapen, maar ik heb de halve avond met een soort van pijnscheuten en stressnachtmerries op bed gelegen, al dat reizen is heel erg vermoeiend.
Donderdag: om half 7 wakker gemaakt door Took (onze lieve begeleidster) met hele lekkere rijst met kip, ze weten hier in Thailand wel hoe je met knoflook om moet gaan, jum!
Om 8 uur uitgecheckt en gebracht naar het treinstation van Uttaradit. Voor ruim 3 uur in een langzaam rijdende trein gezeten. De trein reed langzaam omdat we ook door berggebied reden, heel mooi!
Eindelijk in Nakhon Lampang (je zegt alleen Lampang) aangekomen. Meteen opgehaald en naar het hotel gebracht, het ziet er op het oog heel goed uit maar gadverdegadver wat is dit een vies hotel! Zelfs de homestay was schoner! Overal liggen haren, modder, vlekken, slechte bekabeling.. gelukkig slaap ik hier maar 1 nacht..
Tassen gedumpt en naar dorpje gelopen om te lunchen (noodlesoep, as always). Na de lunch reden we naar de tempel Wat Srichum. Dit is een van de enige tempels in Thailand die in de style van Birma is gebouwd, leuk om wat afwisseling te zien. Toen gingen we de ceremonieplaats schoonmaken, ik ging moppen. Morgen is er weer een groot Boeddistisch feest dus alles moest spik en span zijn.
Na het schoonmaken kwam de monnik van de tempel zodat we vragen konden stellen. Een paar interessante dingen geleerd, zoals de 5 voorwaarden om goed zuiver boeddhistisch te leven. Of hoe hij met zijn familie om mag gaan. Na de vragen kregen we een soort mini Boeddha van hout die je aan je ketting moet hangen voor geluk. Je mag het hangertje absoluut niet in je stak steken! En als je voor het slapen gaat op een speciale manier Pod Too voor 5 minuten zegt, zorgt dat je minder stress hebt en het brengt bescherming.
Weer teruggekomen in het hotel en nu lekker rusten. Om 18 uur gaan we naar een market en daar wat lekkers eten. Ze hebben hier zulk lekker fruit! Mijn lievelings lijkt op een soort lycee en een ander genaamd Mangosting. Heerlijk!
Morgen gaan we naar een olifanten opvang en morgenavond komen we in Chiang Mai aan.
Dit is waarschijnlijk het laatste bericht voordat ik naar Hiltribe ga en daar heb ik een hele week geen wifi.
Ik mis thuis heel erg, vooral nu ik in dit vieze krot zit, maar iedere dag is weer een nieuw avontuur! Ik kijk uit naar de Hiltribe week (is een ander soort primitief) en de week daarna lekker aan het strand! Jeej!
'Ever struggle in your life shapes you into the person you are today. Be thankful for the hard times, they can only make you stronger'
Liefs,
Han
-
24 Juli 2014 - 15:38
Arie:
Leuk verslag, alweer. Ik zou graag eens even willen meekijken en proeven van al die unieke dingen.
Tijdens de hilltribe zul je nog wel meer bijzondere indrukken krijgen! De laatste week dan lekker bijkomen, uitrusten en chillen. Wij verheugen ons op je volgende bericht, al duurt dat wel even. Lots of fun!
Paps. -
24 Juli 2014 - 15:42
Mater:
En weer een blog vol avonturen. Ik kan me voorstellen dat het reizen soms wat zwaar valt, maar binnenkort blijf je wat meer op een plek. Missch is die beachweek wel heel saai na alle actie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
